poniedziałek, 23 kwietnia 2012

Czarno na żółtym o fotografii w biegu

W ostatnim poście informowałem o upadku, a w efekcie uszkodzeniu mojego aparatu. Otóż mogę z ogromną ulgą donieść, że za symboliczną kwotę, aparat udało się naprawić mój rarytasik :)

Z racji rewelacyjnego nastoju, który udzielił mi się po odebraniu Olympusa z naprawy, dzisiaj prezentuję jedną z moich ostatnio ulubionych fotografii wykonanych na trasie od mola do mola. Zdjęcie to rzeczywiście powstało "w biegu", ponieważ w momencie gdy zobaczyłem panią w czerni z żółtymi akcentami, dochodzącą do idealnie pasującej kolorystycznie barierki, miałem jeszcze kilka dobrych metrów do dobiegnięcia do barierek. Pani szła w tym samym kierunku, w którym ja biegłem i zaraz miałem ją wyprzedzić, gdy w głowie pojawił się ten kadr. Jeszcze w biegu wyjąłem aparat z kieszeni, odsunąłem zasłonkę obiektywu, sprawdziłem odległość i ustawiłem + 1 EV. Musiałem jeszcze wbiec na drogę dla rowerzystów, aby znaleźć się po drugiej stronie barierki. Wszystko wydarzyło się tak szybko, że nie miałem czasu zatrzymać się i kucnąć żeby dokładnie wykadrować. Wiedziałem jedynie, że muszę złapać przechodnia na tle żółtej części barierek i w idealnym "kroku" oraz z nieco niższej perspektywy, alby barierka przecinała sylwetkę. Tak więc zdjęcie zostało zrobione z biodra, z kadrowaniem totalnie na czuja i z nastawieniem się "ten" moment, coś ala bressonowski moment decisif. Ponieważ akcja była maksymalnie zagęszczona, a ja dosłownie na sekundę przystanąłem w biegu żeby zrobić zdjęcie, dawałem tej klatce 50% szans powodzenia. Raczej starałem się nie cieszyć za bardzo, żeby później nie było rozczarowania. Po wywołaniu filmu okazało się, że wszystkie elementy poukładały się prawie idealnie tak jak chciałem - moment, gra kolorów - po prostu wypas, no może do kadru można się przyczepić, że góry trochę za dużo, ale jak na strzał z biodra w biegu jest całkiem nieźle :) 
Więcej takich zdjęć...


sobota, 14 kwietnia 2012

Zima wiosną

W grudniu mieliśmy wiosnę, więc dla odmiany białe święta wypadły na Wielkanoc w tym roku. Na szczęście pogoda powoli się stabilizuje i szalik wrzucę do szafy molom na pożarcie. Obyśmy więcej śniegu w tym roku nie zobaczyli.

A tak z innej beczki, to wczoraj ziścił się najczarniejszy z koszmarów. Podczas próby zrobienia zdjęcia przez płot, upuściłem aparat na beton z wysokości 1,5m, a ten z trzaskiem otworzył się prześwietlając całą rolkę filmu. Jakby tego było mało, aparacik przestał działać - zablokowała się migawka prawdopodobnie. Dzisiaj zawiozłem aparat do naprawy i na szczęście Pan magik od aparatów stwierdził, że da radę go naprawić. Nie muszę przypominać, że Olympus XA4 Macro, to niezwykle rzadki egzemplarz i szanse na części zamienne są prawie zerowe. Póki co jestem dobrej myśli, po prostu nie wyobrażam sobie moich "fotek w biegu" innym sprzętem. Zżyłem się do tego stopnia z tym małym aparacikiem, że dzisiaj po wstaniu z łóżka jakoś nie miałem ochoty biegać, chociaż Pepik patrzył się na mnie krzywo. Znając życie, gdybym poszedł biegać (hehe dobry frazes) bez aparatu, to na pewno zawaliłoby się molo, drugie spłonęło na moich oczach, a ja nie miałbym czym tego uwiecznić :)




Ja tych orłów nie czesałem - leżały sobie już wyczesane.


Gdzie jest Pepik?